top of page
Zoeken
  • Foto van schrijverSofie Aerts

de ware aard van de politie

Een vreedzame betoging waar kinderen bij zijn veranderd in een slagveld met water en pepperspray als wapen, hoe moeten kinderen de volgende keer als ze naar een klimaatmars gaan hun ouders gerust stellen? 

Het vechten voor het klimaat was in mijn ogen nooit een gevaarlijke missie, jongeren kwamen vreedzaam op straat en zorgden niet voor schade. 

Voor die reden mocht ik en waarschijnlijk veel jongeren meedoen aan de marsen, ik wilde ook meedoen want het was leuk en het maakte me niet bang. 


Als ik kijk naar de beelden van 12 oktober dan word ik stil, krijg ik bang en word ik daarna boos en mijn strijdlust stijgt. 

Een geboeide man wordt nog eens extra met pepperspray bespoten, jongeren en kinderen worden in een hoekje gedreven met stokslagen en het waterkanon wordt ingezet op mensen die ocharme een stoeltje hadden neergezet om te praten, te praten over hoe ze deze klimaatcrisis zouden oplossen. 

Het ergste is nog niet eens op beeld opgenomen, dat zijn de verhalen van mensen die gearresteerd werden. Uren vastzitten en niet naar de wc mogen gaan, geen water en geen eten. De arrestatie zelf heeft drie uur geduurd en zo lagen ook sommige activisten drie uur op de grond geboeid. Mensen vallen flauw en stikken in eigen overgeefsel en politie lacht en negeert, waar spreken we hier nog van mensenrechten? Ik dacht dat mensenrechtenschending iets voor in het buitenland was maar het gebeurt hier in België ook.


Als ik naar de politie zie dan zie ik geen individuen maar pionnen van de staat, pionnen die worden ingezet zoals soldaten in een oorlog. Tot mijn grote spijt kwam ik er dan ook nog eens achter dat het brussels bestuur een “links bestuur” is.

PS, SP-A, ecolo, groen, dit zijn allemaal partijen die voor de verkiezingen aan onze zijde stonden. 

Nu besef ik pas dat we kiesvee voor hun waren, nu de verkiezingen achter de rug zijn kan hun ware aard getoond worden. 

Sommige jongeren zijn getraumatiseerd door de intimidatie van de politie, misschien was dit wel hun laatste actie ooit. Dit is toch wat jullie willen? Mensen hun stem afnemen, angst voor het spreken? Gelukkig zijn er nog jongeren met strijdlust die zullen blijven spreken, want monddood zijn we niet, de klimaatbeweging zal groeien! 


* Sofie Aerts*


Photographer: François Dvorak




317 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven
bottom of page